- боз шағала
- Шағала тұқымдас құс.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
боз шағала
Смотреть что такое "боз шағала" в других словарях:
боз — айран болды. Аспанды ала бұлт басты. Кешке қарай буалдыр қоюлана түсіп, б о з а й р а н б о л ы п кетті (Х. Есенжанов, Ақ Жайық, 101). Боз бетеге. бот. Қылқан селеу кейде осылай да аталады (ҚСЭ, 2, 372). Боз қасқа бетеге. Бетегінің бір түрі.… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
алаң-ғұлаң — үст. Таңертеңгі мезгілде айналаның әлі жарықтанбай, сәл ғана бозғылт тартқан кезі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
боз торғай — Түсі қоңыр ала, қанаты ұзын, бауыры ақшыл, дене тұрқы 20 см дей торғай тектес құс … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
алағда — зат. жерг. Әлек, әуре. – Сырға келіннің үйінен бір шала әкеліп едім, түге, әлгі тоқалдың а л а ғ д а с ы м е н жүргенде өшіп қалыпты (С. Елубай, Ақ боз., 42) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
боз ала — Қуқыл тартқан, ақшыл … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
боз ала таң — Таң ағарып келе жатқан мезгіл, таңсәрі … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
көк ала бас түйе — Қ орда., Арал) бас жүнінің бітісі көк, ақшыл боз, қоңыр болып келген айыр не қоспақ түйелердің атауы. Түйе малдың бәрін байқап өтеді, Ешбіріне қайырылмастан кетеді. К ө к а л а б а с қоспақ нарша байланған Бір қос үйдің есігіне жетеді (Көрұғлы) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
жек — 1 (Алм., Шел.) құндыз бөрік. Бұрын қыздар ж е к киетін (Алм., Шел.) 2 1. (Шымк., Мақт.; Қ орда, Арал; Ақт., Шалқ.; Гур., Маңғ.) түсі боз, қанаты ала шөл құсы. Кеше бір ж е к т і атып ем, қалың шөптен таба алмай қалдым (Шымк., Мақт.). 2. Қ орда.,… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Киргизская Советская Социалистическая Республика — (Кыргыз Советтик Социалистик Республикасы) Киргизия (Кыргызстан). I. Общие сведения 14 октября 1924 была образована Кара Киргизская (с мая 1925 Киргизская) АО в составе РСФСР; 1 февраля 1926 преобразована в Киргизскую… … Большая советская энциклопедия
таған — I зат. зоол. Мойны бозғылт, өзі қара түсті, кішірек келген жыл құсы; ұзақ (грач). Қараторғайлар мен көк жағал т а ғ а н д а р да көктем түнінің маужыраған шуағына рақаттанғандай өздерінше мәзмейрам (Көкшетау правдасы, 19. 04.1968). Т а ғ а н –… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
